Οι απιστευτες γευσεις της Ελλαδας - Στο νησι των ανεμων

Σκεφτηκα οτι αν ειναι να αφιερωνω ενα ποστ για καθε νοστιμια ξεχωριστα, απο αυτες που γνωρισα τα καλοκαιρια στη Χιο, δε με φτανει ενας χρονος να γραφω συνεχεια.
Θα αφιερωσω λοιπον αλλο ενα ποστ στο αγαπημενο νησι (της οικογενειας του αγαπημενου μου) που με κερδισε απο την πρωτη στιγμη που πηγα.
Ολες οι φωτογραφιες στο slide show ειναι απο το χωριο Λαγκαδα στη Βορρεια Χιο.

Εκτος λοιπον απο τα χερισια μακαρονια που ειναι τοπικη σπεσιαλιτε, η Χιος ειναι ενα νησι γεματο ενδιαφερουσες γευσεις. Τα μακαρονια που ανεφερα στο προηγουμενο ποστ τα ειχαν παρουσιασει σε καποιο τευχος του γνωστου αμερικανικου περιοδικου Gourmet αρκετα χρονια πριν.
Στο νοτιο ακρο της πολης της Χιου απλωνεται ο Καμπος. Ενας παραδεισος με περιβολια φορτωμενος με εσπεριδοειδη που μοσχοβολανε. Στον καμπο παλια ηταν μονο τα περιβολια των κατοικων της πολης. Τα σπιτια ειναι χτισμενα απανω στο δρομο διορωφα με ψηλες μαντρες που ειναι συνεχεια του τοιχου του σπιτιου. Το ωραιοτερο στολιδι της μαντρας ειναι η αυλοπορτα συνηθως θολωτη πετροχτιστη πολλες φορες με το θυρεο της οικογενειας. Περηφημο αρχοντικο στον Καμπο ειναι το αρχοντικο των Αργεντηδων που κατεφθασαν στο νησι μετα την καταληψη απο τους Γενοβεζους. Ετσι στην αρχιτεκτονικη του Καμπου παρατηρουμε αναμικτα στοιχεια βυζαντινα, βενετσιανικα, ανατολιτικα και ελαχιστα απο τα κλασσικα αιγαιοπελαγιτικα.
Απο την αυλοπορτα λοιπον μπαινουν στο περιβολι. Καθε περιβολι στον καμπο εχει επισης ενα περιτεχνο πηγαδι για το ποτισμα με μαγγανο. Σε καποιο τετοιο πηγαδι οι καλοκαγαθοι Χιωτες του ανεκδοτου προσπαθουν να βγαλουν με κουβαδες το φεγγαρι που κατοπτριζεται στα νερα και αναφωνουν, "Ο φεγγαρος επεσε στον πηαδο"
Η πιο νοστιμη παραγωγη εσπεριδοειδους στον Καμπο ειναι το μανταρινι. Το Χιωτικο μανταρινι γινεται χυμος, γινεται γλυκο, γινεται καραμελλα, γινεται λικερ, γινεται αρωμα για σαπουνι.
Φυσικα ολοι ξερετε την Χιωτικη μαστιχα και μαλιστα τα τελευταια χρονια την εχετε ισως δοκιμασε σε διαφορες παραλλαγες μιας και οι μαστιχοπαραγωγοι και μια γνωστη οικογενεια φαρμακοποιων (Σοδη) τη χρησιμοποιησαν για να φιαξουν καλλυντικα και γλυκα με το αρωμα της. Εκτος λοιπον απο τα κλασσικα "κουκουδα" σε μορφη κρυσταλλων και την κλασικη τσιχλα υπαρχει και σε μορφη ελαιου. Το ελαιο της μαστιχας ειναι πολυ δυνατο και μια σταγονα φτανει για να αρωματισει το γλυκο σας, το τσουρεκι σας η ακομα και μια σπιτικη πανακοτα οπως προτεινει στις "Ευκρατες Γευσεις" του, ο Στελιος Παρλιαρος.
Να μη ξεχναμε βεβαια και το κλασσικο ὑποβρυχιο.



Στη βορρεια Χιο υπαρχει μεγαλη παραγωγη απο αμυγδαλα. Θα εχετε υπ'οψιν την σουμαδα, το "ποτο του γαμου" με γευση πικραμυγδαλου. Τα γλυκα με αμυγδαλο ειναι καταπληκτικα, αμυγδαλωτα, τυλιχταρακια και αλλες νοστιμιες στο ζαχαροπλαστειο του Αυγουστακη σε παροδο της Απλωταριας.
Τα χιωτικα γλυκα του κουταλιου ειναι νοστιμωτατα και εξαγωγιμο προιον. Υπαρχουν διαφορες μαρκες αλλα τα γλυκα Σαραντη και Κορακη ειναι τα πιο γνωστα. Τα πιο αγαπημενα μου ειναι το περγαμοντο, η ροδοζαχαρη και το νερατζακι (πρασινο η φλουδι) και το κυδωνι.
Σε μια αλλη παροδο της απλωταριας βρισκεται ενα κλασσικο και παμπαλαιο παγωτατζιδικο. Ο "Κρονος" Η πεθερα μου που πηγαινε εκει γυμνασιο μου λεει οτι σταματουσαν καθε απογευμα εκει με τις φιλες της να φανε παγωτο. Ο καλος μου που περναγε τα καλοκαιρια μικρος εκει, οταν πηγαμε για πρωτη φορα μαζι με πηγε να δοκιμασω το παγωτο και ηταν χαρουμενος σα μικρο παιδακι. Η γευση, οπως μου ειπε αφου το ξαναδοκιμασε, δεν εχει αλλαξει καθολου. Η κρεμα και το παρφε ειναι τα τεραστια ατου και πραγματικα κι εγω που το δοκιμασα (και απο τοτε του δινω και καταλαβαινει) δεν εχω ξαναφαει τετοιο παγωτο πουθενα αλλου. Τα τελευταια χρονια το συσκευαζουν και το στελνουν και σε αλλες πολεις και χωρια της Χιου και υπαρχει παντου.
Επισης αν βρεθητε ποτε στο κεντρο της πολης συνιστω τους λουκουμαδες του Μαναρα.



Και ενω οι Χιωτες ειναι δεξιοτεχνες στα γλυκα δεν πανε καθολου πισω στα φαγητα.
Οι διαφοροι κεφτεδες με βασιλια τον τυροκεφτε σερβιρεται σχεδον παντου. Καποτε ρωτησα την κυρια Αγγελα που μας φροντιζει το σπιτι το χειμωνα, πως φιαχνουν τους τυροκεφτεδες. Η κυρια Αγγελα μου ειπε κατα λεξη: Ανακατευεις το ρεγκατο με αυγα και αλευρι και τα τηγανιζεις. Ακομα ψαχνω τις τελειες αναλογιες. Μπορουμε να φιαξουμε και τυροκεφτεδες με το τοπικο τυρι Μαστελο. Τα τυρια και γενικα τα γαλακτοκομικα προιντα ειναι πολυ νοστιμα. Και πιο νοστιμο απ'ολα η πιπερατη κοπανιστη της θειας Μαριας.
Το κεφτεδακι σε διαφορες μορφες πλην του τυροκεφτε ειναι κλασσικο μεζεδακι της Χιωτικης κουζινας. Μαλαθροκεφτεδες, ρεβυθοκεφτεδες, χορτοκεφτεδες.
Δεν ειναι μονο αυτα, ειναι και τα θαλασσινα και τα ψαρια αλλα προσπαθησα να αναφερω τα κυριωτερα και φυσικα τα πιο αγαπημενα μου. Ελπιζω να ξαναρθω στο μελλον οταν θα φιαξω μερικα εδω στο σπιτι με φωτογραφιες και συνταγες.
Ολους αυτους τους μεζεδες φυσικα τους συνοδευουμε με ντοπιο ουζακι. Οι πιο γνωστες μαρκες ειναι Τεττερης, Απαλλαρινα, Ψυχη και Κακιτση.
Τελειωνοντας θελω να προτεινω σε οποιον επισκεφτει την πολη της Χιου, το οινομαγειρειο του Ιακωβου στο καστρο της Χιου και την κλασσικη παλια τεβερνα του Χοτζα που ειναι και παλιο διυλιστηριο ουζου. Οταν εβγαινε το ουζο εφιαχναν μεζεδες για να το συνοδευσουν. Ηταν τοσο νοστιμοι που εξελιχθηκε το ουζοποιειο σε ταβερνα.
Πολλα γλυκα φιλια!