Οι απιστευτες γευσεις της Ελλαδας - Χοχλιοι Μπουρμπουριστοι

Τα σαλιγκαρια μεχρι που εκλεισα τα δεκαοχτω δε τα εβαζα στο στομα μου. Καθε χρονο το φθινοπωρο η θεια Ρεα μας εκανε ταπεζι με σαλιγκαρια γιαχνι. Εμεις τα παιδια παραγγελναμε πιτσες.
Θυμαμαι μια φορα αποφασισε και η μαμα να φιαξει σαλιγκαρια. Τα εβαλε απο βραδις στο νερο αλλα ασχετη οπως ηταν στο θεμα, δεν εβαλε καποιο βαριδι επανω στο καπακι της κατσαρολας με αποτελεσμα την επομενη μερα το πρωι, να μαζευουμε τα σαλιγκαρια απο τους τοιχους και το ταβανι της κουζινας.
Στα δεκαοχτω δοκιμασα για πρωτη φορα σαλιγκαρια με μια φοιτητοπαρεα σε ταβερνακι. Ξετρελλαθηκα. Απο τοτε τα δοκιμασα σε ολες τις παραλλαγες και εγιναν ενα απο τα καλυτερα μου φαγητα.
Σημερα ειχα μια συζητηση με την φιλη μου την Σοφη για σαλιγκαρια και της αφιερωνω το ποστ κι ελπιζω εκει που ειναι να βρει σαλιγκαρια στην αγορα να τα φιαξει στον αγαπημενο της και να πιουν μια μπυρακλα η δυο στην υγεια μου.
Η φωτογραφια σε ταβερνακι στα Χανια.
Φιλακια γλυκα.

Απο το βιβλιο "Κρητικη Παραδοσιακη Κουζινα" της Μαριας και του Νικου Ψυλλακη αντιγραφω την συνταγη της κυριας Ελενης Δαουρακη-Ανηψητακη απο τη Σητεια.

ΧΟΧΛΙΟΙ ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΡΙΣΤΟΙ

Θα χρειαστουμε χοντρους χοχλιους, ελαιολαδο για τηγανισμα, αλατι και ξυδι.
Οι χοχλιοι πρεπει να ειναι μεγαλοι (χοντροι) και αφου τους πλυνουμε τους ριχνουμε στο τηγανι αναμπουρμπουρα (με τη μουρη προς τα κατω). Τηγανιζουμε σε δυνατη φωτια, ενω τους ανακατευπουμε μια δυο φορες. Στο τελος ριχνουμε το αλατι και το ξυδι. Γαρνιρουμε με φρεσκο δεντρολιβανο.

Αυγα ποσε σιλικονατα

Bonjour!
Θυμαστε που σας ειχα πει για κατι πραγματακια που αγορασα στο Culinary Institute of America τον Δεκεμβρη;
Δυο θηκες απο σιλικονη για να φιαχνουμε αυγα ποσε.
Γενικα δεν ειμαι υπερ των πολλων gadgets στην κουζινα αλλα αυτα τα δυο εδω ειναι υπεροχα, και σε οψη και σε ευκολια. Εξυπνο σχεδιακι απο σιλικονη σε ασπρο και κιτρινακι.
Αλειφουμε λιγο λαδι στο εσωτερικο για να γλυστρησουν τα αυγα ευκολα εξω οταν ειναι ετοιμα.
Σπαμε ενα αυγο και το ριχνουμε στη θηκη
Βραζουμε νερο σε ενα κατσαρολακι
Οταν βρασει τοποθετουμε το σιλικονατο κολπο στο νερο και σκεπαζουμε την κατσαρολα
Το αφηνουμε απο 4 εως 6 λεπτα αναλογα με το πως προτιμαμε το αυγο
Το αυγο γλυστραει ευκολα πανω σε μια φετα ψωμακι, μια φρυγανια η οπου αλλου θελουμε.
Παιχνιδια στην κουζινα !!!!!

Οι απιστευτες γευσεις της Ελλαδας - Σαντορινη

Οι ψευτοκεφτεδες ειναι μια συνταγη απο την Σαντορινη που μου εστειλε η αγαπημενη μου lady blue. Τους ψευτοκεφτεδες τους εφιαχνε η γιαγια της η Κατερινα. Αυριο τρεχω κατω στην Ουασινγτον να βρω Σαντορινια ντοματακια.
Ολα μου τα φιλια σημερα στην πιο γλυκεια λαιδη!

Δεσποινάκι μου γλυκό,

οι ψευτοκεφτέδες της γιαγιάς που υποσχέθηκα ..........

Ψευτοκεφτέδες για μεζέ (4-5 άτομα)

2 φλιτζάνια ψιλοκομμένες ντομάτες (τα Σαντορινιά ντοματάκια είναι τα καλύτερα για τους ψευτοκεφτέδες)
2-3 φρέσκα κρεμμύδια ψιλοκομμ έ να
1 σκελίδα σκόρδο χτυπημένο στο γουδί
2 διαφορετικά μυρωδικά από δύο κουταλιές της σούπας (το καλύτερο είναι δυόσμος και μαϊντανός ή μαϊντανός και βασιλικός)
ή ένα μυρωδικό από τα πιο «δυνατά» και μια πρέζα ρίγανη
αλάτι
πιπέρι
1 φλιτζάνι αλεύρι ή λίγο περισσότερο (ανάλογα με το πόσο ζουμερές είναι οι τομάτες)
1 κουταλάκι του γλυκού μπέικιν πάουντερ
λάδι για το τηγάνισμα
Σε ένα μπολ ανακατεύουμε τις τομάτες, τα κρεμμυδάκια, το σκόρδο, τα μυρωδικά και το αλατοπίπερο. Ανακατεύουμε χωριστά το αλεύρι με το μπέικιν παόυντερ. Τα ρίχνουμε σε μικρές ποσότητες κάθε φορά στο μείγμα με τις τομάτες. Ανακατεύουμε συνέχεια μέχρι να γίνει όλο ένα μείγμα και πλάθουμε κεφτέδες.

Ζεσταίνουμε το λάδι σε ένα τηγάνι και μόλις κάψει, τηγανίζουμε όλους τους κεφτέδες. Όταν ροδίσουν, τους βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα και τους αφήνουμε πάνω σε χαρτί κουζίνας.


Φιλάκια πολλά



Υ.Γ δικο μου..σιγα μη τους αφησουμε πανω στο χαρτι. Τους χλαπακιαζουμε ετσι καυτους και τρεχουμε για μπυρα!

Οι απιστευτες γευσεις της Ελλαδας - Στο νησι των ανεμων

Σκεφτηκα οτι αν ειναι να αφιερωνω ενα ποστ για καθε νοστιμια ξεχωριστα, απο αυτες που γνωρισα τα καλοκαιρια στη Χιο, δε με φτανει ενας χρονος να γραφω συνεχεια.
Θα αφιερωσω λοιπον αλλο ενα ποστ στο αγαπημενο νησι (της οικογενειας του αγαπημενου μου) που με κερδισε απο την πρωτη στιγμη που πηγα.
Ολες οι φωτογραφιες στο slide show ειναι απο το χωριο Λαγκαδα στη Βορρεια Χιο.

Εκτος λοιπον απο τα χερισια μακαρονια που ειναι τοπικη σπεσιαλιτε, η Χιος ειναι ενα νησι γεματο ενδιαφερουσες γευσεις. Τα μακαρονια που ανεφερα στο προηγουμενο ποστ τα ειχαν παρουσιασει σε καποιο τευχος του γνωστου αμερικανικου περιοδικου Gourmet αρκετα χρονια πριν.
Στο νοτιο ακρο της πολης της Χιου απλωνεται ο Καμπος. Ενας παραδεισος με περιβολια φορτωμενος με εσπεριδοειδη που μοσχοβολανε. Στον καμπο παλια ηταν μονο τα περιβολια των κατοικων της πολης. Τα σπιτια ειναι χτισμενα απανω στο δρομο διορωφα με ψηλες μαντρες που ειναι συνεχεια του τοιχου του σπιτιου. Το ωραιοτερο στολιδι της μαντρας ειναι η αυλοπορτα συνηθως θολωτη πετροχτιστη πολλες φορες με το θυρεο της οικογενειας. Περηφημο αρχοντικο στον Καμπο ειναι το αρχοντικο των Αργεντηδων που κατεφθασαν στο νησι μετα την καταληψη απο τους Γενοβεζους. Ετσι στην αρχιτεκτονικη του Καμπου παρατηρουμε αναμικτα στοιχεια βυζαντινα, βενετσιανικα, ανατολιτικα και ελαχιστα απο τα κλασσικα αιγαιοπελαγιτικα.
Απο την αυλοπορτα λοιπον μπαινουν στο περιβολι. Καθε περιβολι στον καμπο εχει επισης ενα περιτεχνο πηγαδι για το ποτισμα με μαγγανο. Σε καποιο τετοιο πηγαδι οι καλοκαγαθοι Χιωτες του ανεκδοτου προσπαθουν να βγαλουν με κουβαδες το φεγγαρι που κατοπτριζεται στα νερα και αναφωνουν, "Ο φεγγαρος επεσε στον πηαδο"
Η πιο νοστιμη παραγωγη εσπεριδοειδους στον Καμπο ειναι το μανταρινι. Το Χιωτικο μανταρινι γινεται χυμος, γινεται γλυκο, γινεται καραμελλα, γινεται λικερ, γινεται αρωμα για σαπουνι.
Φυσικα ολοι ξερετε την Χιωτικη μαστιχα και μαλιστα τα τελευταια χρονια την εχετε ισως δοκιμασε σε διαφορες παραλλαγες μιας και οι μαστιχοπαραγωγοι και μια γνωστη οικογενεια φαρμακοποιων (Σοδη) τη χρησιμοποιησαν για να φιαξουν καλλυντικα και γλυκα με το αρωμα της. Εκτος λοιπον απο τα κλασσικα "κουκουδα" σε μορφη κρυσταλλων και την κλασικη τσιχλα υπαρχει και σε μορφη ελαιου. Το ελαιο της μαστιχας ειναι πολυ δυνατο και μια σταγονα φτανει για να αρωματισει το γλυκο σας, το τσουρεκι σας η ακομα και μια σπιτικη πανακοτα οπως προτεινει στις "Ευκρατες Γευσεις" του, ο Στελιος Παρλιαρος.
Να μη ξεχναμε βεβαια και το κλασσικο ὑποβρυχιο.



Στη βορρεια Χιο υπαρχει μεγαλη παραγωγη απο αμυγδαλα. Θα εχετε υπ'οψιν την σουμαδα, το "ποτο του γαμου" με γευση πικραμυγδαλου. Τα γλυκα με αμυγδαλο ειναι καταπληκτικα, αμυγδαλωτα, τυλιχταρακια και αλλες νοστιμιες στο ζαχαροπλαστειο του Αυγουστακη σε παροδο της Απλωταριας.
Τα χιωτικα γλυκα του κουταλιου ειναι νοστιμωτατα και εξαγωγιμο προιον. Υπαρχουν διαφορες μαρκες αλλα τα γλυκα Σαραντη και Κορακη ειναι τα πιο γνωστα. Τα πιο αγαπημενα μου ειναι το περγαμοντο, η ροδοζαχαρη και το νερατζακι (πρασινο η φλουδι) και το κυδωνι.
Σε μια αλλη παροδο της απλωταριας βρισκεται ενα κλασσικο και παμπαλαιο παγωτατζιδικο. Ο "Κρονος" Η πεθερα μου που πηγαινε εκει γυμνασιο μου λεει οτι σταματουσαν καθε απογευμα εκει με τις φιλες της να φανε παγωτο. Ο καλος μου που περναγε τα καλοκαιρια μικρος εκει, οταν πηγαμε για πρωτη φορα μαζι με πηγε να δοκιμασω το παγωτο και ηταν χαρουμενος σα μικρο παιδακι. Η γευση, οπως μου ειπε αφου το ξαναδοκιμασε, δεν εχει αλλαξει καθολου. Η κρεμα και το παρφε ειναι τα τεραστια ατου και πραγματικα κι εγω που το δοκιμασα (και απο τοτε του δινω και καταλαβαινει) δεν εχω ξαναφαει τετοιο παγωτο πουθενα αλλου. Τα τελευταια χρονια το συσκευαζουν και το στελνουν και σε αλλες πολεις και χωρια της Χιου και υπαρχει παντου.
Επισης αν βρεθητε ποτε στο κεντρο της πολης συνιστω τους λουκουμαδες του Μαναρα.



Και ενω οι Χιωτες ειναι δεξιοτεχνες στα γλυκα δεν πανε καθολου πισω στα φαγητα.
Οι διαφοροι κεφτεδες με βασιλια τον τυροκεφτε σερβιρεται σχεδον παντου. Καποτε ρωτησα την κυρια Αγγελα που μας φροντιζει το σπιτι το χειμωνα, πως φιαχνουν τους τυροκεφτεδες. Η κυρια Αγγελα μου ειπε κατα λεξη: Ανακατευεις το ρεγκατο με αυγα και αλευρι και τα τηγανιζεις. Ακομα ψαχνω τις τελειες αναλογιες. Μπορουμε να φιαξουμε και τυροκεφτεδες με το τοπικο τυρι Μαστελο. Τα τυρια και γενικα τα γαλακτοκομικα προιντα ειναι πολυ νοστιμα. Και πιο νοστιμο απ'ολα η πιπερατη κοπανιστη της θειας Μαριας.
Το κεφτεδακι σε διαφορες μορφες πλην του τυροκεφτε ειναι κλασσικο μεζεδακι της Χιωτικης κουζινας. Μαλαθροκεφτεδες, ρεβυθοκεφτεδες, χορτοκεφτεδες.
Δεν ειναι μονο αυτα, ειναι και τα θαλασσινα και τα ψαρια αλλα προσπαθησα να αναφερω τα κυριωτερα και φυσικα τα πιο αγαπημενα μου. Ελπιζω να ξαναρθω στο μελλον οταν θα φιαξω μερικα εδω στο σπιτι με φωτογραφιες και συνταγες.
Ολους αυτους τους μεζεδες φυσικα τους συνοδευουμε με ντοπιο ουζακι. Οι πιο γνωστες μαρκες ειναι Τεττερης, Απαλλαρινα, Ψυχη και Κακιτση.
Τελειωνοντας θελω να προτεινω σε οποιον επισκεφτει την πολη της Χιου, το οινομαγειρειο του Ιακωβου στο καστρο της Χιου και την κλασσικη παλια τεβερνα του Χοτζα που ειναι και παλιο διυλιστηριο ουζου. Οταν εβγαινε το ουζο εφιαχναν μεζεδες για να το συνοδευσουν. Ηταν τοσο νοστιμοι που εξελιχθηκε το ουζοποιειο σε ταβερνα.
Πολλα γλυκα φιλια!

Γιγαντες και κεφτεδακια

Τη συνταγη για τους γιγαντες τη βρηκα σε μια δημοσιευση στα ΝΕΑ (Λεξικο της Ελληνικης Κουζινας) και μου φανηκε ενδιαφερουσα. Μαζι εφιαξα κεφτεδακια, για να συνοδευσω τα φασολια και για να τσιμπησω κι εγω κατι που ειμαι αντιφασολικη. Οσοι το εφαγαν ομως το ευχαριστηθηκαν πολυ και μαλιστα τους εδωσα μαζι και ταπερακι γιατι το φαγητο ηταν μπολικο. Οι φασολοφαγοι ηπιαν ρετσινα κι εγω ο αντιρρησιας ηπια ενα ιταλικο chardonnay. Αν σας αρεσουν οι γιγαντες να μια παραλλαγη λοιπον.

ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΣΤΟ ΦΟΥΡΝΟ ΜΕ ΣΠΑΝΑΚΙ ΚΑΙ ΦΕΤΑ
250 γρ. φασολια γιγαντες (μουσκεμενοι αποβραδις)
1 κιλο σπανακι πλυμενο καλα και κομμενο.
Αλατι
1 1/2 φλυτζανι αγνο παρθενο ελαιολαδο
2 μεγαλα κρεμμυδια χοντροκομμενα η 2 φλυτζανια φρεσκα κρεμμυδακια χοντροκομμενα.
(εβαλα τα φρεσκα)
1 μεγαλο πρασσο καλα πλυμενο και χοντροκομμενο
1/2 φλυτζανι ανηθο ψιλοκομμενο
1/2 φλυτζανι μαιντανο ψιλοκομμενο
1 1/2 φλυτζανι φετα σε τρμματα
2 φλυτζανια τοματα ψιλοκομμενη
Φρεσκοτριμμενο πιπερι
1/3 φλυτζανι μπαγιατικο ψωμι σε τριμματα.

Στραγγιζουμε τα μουλιασμενα φασολια και τα βαζουμε σε μια μεγαλη κατσαρολα με αρκετο κρυο νερο. Οταν παρουν βραση χαμηλωνουμε τη φωτια και και σιγοβραζουμε τους γιγαντες για 1-1 1/2 ωρα η μεχρι να μαλακωσουν αρκετα χωρις ομως να ειναι τελειως μαγειρεμενοι.

Βαζουμε το σπανακι σε ενα σουρωτηρι και το αλατιζουμε λιγο. Τριβουμε και το πιεαζουμε με την παλαμη μας για 10 λεπτα για να αποβαλει τα επι πλεον υγρα. Βαζουμε ενα πιατο απο πανω για στραγγιξει περιπου μια ωρα.

Σε ενα μετριο τηγανι ζεσταινουμε 4 κουταλιες της σουπας ελαιολαδο σε μετρια φωτια και σωταρουμε τα κρεμμυδια και τα πρασσα μεχρι να μαλακωσουν.

Προθερμαινουμε το φουρνο στους 190 βαθμους.

Αναμειγνυουμε το στραγγισμενο σπανακι με τα κρεμμυδια και το πρασσο, τα μυρωδικα και 1 φλυτζανι τριμμενη φετα. Σουρωνουμε τα φασολια κρατωντας τον καυτο ζωμο και τα προσθετουμε στα χορταρικα μαζι με τις τοματες. Αλατωπιπερωνουμε.

Τα βαζουμε σε ενα ταψι και προσθετουμε 1/2 φλυτζανι λαδι και 2 φλυτζανια απο τον καυτο ζωμο. Ριχνουμε και την υπολοιπη φετα και τελευταια τα τριμματα του ψωμιου. Ραντιζουμε την επιφανεια με το υπολοιπο ελειολαδο.

Ψηνουμε σκεπασμενο με αλουμινοχαρτο μεχρι να χυλωσουν τα φασολια (χωρις να διαλυθουν) περιπου 1-1 1/2 ωρα. Κατα τη διαρκεια του ψησηματος προσθετουμε κι αλλο ζωμο αν χρειαζεται για να μη στεγνωσει.

Οπως ελεγαν και τα παιδια μου μικρακια Beans beans good for your heart .. you know the rest.

Τα κεφτεδακια τα φιαχνω με τρια δυο κιμα, μοσχαρισιο και χοιρινο, μουλιασμενο ξερο ψωμι μπολικο κρεμμυδι πολτοποιημενο και μπολικο μαιντανο. Λιγη ριγανη και αλατοπιπερο. Πριν τα τηγανισω τα αλευρωνω ελαχιστα. Τα κεφτεδακια τρελλεινομαι να τα τρωω μολις βγουν απο το τηγανι. Μια ζωη η μαμα με κυνηγαγε οταν ειχαμε κεφτεδακια γιατι τρυπωνα στην κουζινα και τα εκλεβα καυτα καυτα. Χτες ομως μου εκλεψα μονο ενα. Τα υπολοιπα εφτασαν στο τραπεζι.

Τσιν τσιν νταρλινγκς!

Την ημερα που χιονισε φιαξαμε μυδια.

Αφηνω για λιγο τις απιστευτες γευσεις της Ελλαδας στις οποιες θα επανελθω συντομα. Εδω και καιρο με ειχε πιασει ορεξη να φιαξω μυδια. Ετσι προχτες που μας εκλεισε μεσα ο χιονιας, να τι εκανα!

Υλικα:
1 1/2 κιλο μυδια
1 μετριο κρεμμυδι
250 γραμ. αναμικτα μανιταρια (πορτομπελλο, πλευροτους, κριμινι)
1 φλυτζανι ασπρο κρασι
χυμο απο ενα λεμονι
μισο φλυτζανι creme fraiche


Ψιλοκοβω το κρεμμυδακι (τσοπ τσοπ ξερετε)
Το βαζω στην μυδοκατσαρολα με λιγο ελαιολαδο και το ξανθαινω για 10 λεπτα περιπου.
Εν τω μεταξυ πλενω και τριβω τα μυδια ωστε να καθαρισουν τα κελυφη, αν και στη συσκευασια ειναι ηδη αρκετα καθαρα.
Βαζω στην κατσαρολα τα μυδια, το κρασι και το χυμο του λεμονιου και αναβω τη φωτια δυνατα μεχρι να παρουν βραση.
Προσθετω τα μανιταρια και την κρεμα, σκεπαζω την κατσαρολα και τα αφηνω να σιγοβρασουν για 10 περιπου λεπτα, μεχρι να ανοιξουν ολα τα μυδια.
Σερβιρω με φρεσκια μπαγκεττα, γιατι το ζουμακι της σουπας ειναι θεικο.
Στο πλαι εφιαξα πατατακια φρουταλια στο φουρνο.
Βραζω πρωτα τις πατατες ενα τεταρτο, τις κοβω σε κυβακια και τις βαζω στο φουρνο με αρκετο ελαιολαδο και μπολικο αλατι για μιση ωρα περιπου, ανακατευοντας καθε τοσο.
Γινονται χρυσαφενιες και τραγανες περιπου σαν τηγανητες αλλα αποφευγω την τηγανιλα στο σπιτι. Οταν βγουν ριχνω απο πανω (ελαχιστη) ριγανη (που εχει μαζεψει και ξερανει η μαμα)

Καλες βουτιες!

Οι απιστευτες γευσεις της Ελλαδας - Χερισια Μακαρονια

Με επιασε λοιπον χτες μια νοσταλγια για τη Λαγκαδα και δε θελω να φυγω ουτε σημερα απο εκει. Τα πρωινα οταν ειμαι στο νησι πολλες φορες σηκωνομαι χαραματα για να προλαβω την ανατολη στο λιμανι. Ειναι 5 λεπτα δρομος απο το σπιτι. Κατεβαινω τρεχοντας την κατηφορα γιατι τετοιες ανατολες δεν τις βρισκω πουθενα αλλου.


Στο δρομο προς την παραλια.

Οταν ανατειλλει τελικα ο ηλιος πισω απο τα παραλια της Μικρας Ασιας, καθομαι στο καφενεδακι στην ακρη του νερου και πινω ενα καφεδακι κοιτωντας το νερο που αλλαζει χρωματα. Πολλες φορες με ακολουθει το κουτσο σκυλι του γειτονα και μου κανει παρεα στη βολτα.



Η ανατολη στο λιμανι της Λαγκαδας


Φερνω μια ακομα Χιωτικη παραδοσιακη συνταγη σημερα. Τα χερισια μακαρονια που τα φιαχνουν οι ντοπιοι στριφτα με κλαδακια σπαρτου. Το σπαρτο την ανοιξη ειναι γεματο κιτρινα λουλουδακια και το παραπονο μου ειναι οτι ποτε δεν ετυχε να βρεθω στο νησι Απριλη να τα καμαρωσω μια και γυρω μας ειναι γεματος ο κηπος.

Στην ταβερνα του Μακελλου στο χωριο Πιτυος (Πιτυός, Χίος, τηλ. 22720-23364) σερβιρονται καθε μερα τα χερισια μακαρονια που φιαχνει ακουραστα μια γιαγια.

Μακαρονια Χερισια
(Απο το βιβλιαρακι Χιωτικες Παραδοσιακες Συνταγες που κυκλοφορησε το 1998 το Γυμνασιο--Λυκειο Καλλιμασσιας)

1 κιλο αλευρι
1/2 φλυτζανι λαδι
1/2 κουταλια της σουπας αλατι
κλαδακια σπαρτου

Σε μια λεκανη βαζουμε το αλευρι, το λαδι και το αλατι.
Ριχνουμε χλιαρο νερο (οσο σηκωσει) και ζυμωνουμε μεχρι να γινει η ζυμη σφιχτη.
Παιρνουμε ενα κλωναρι μακρυ σπαρτου και κοβουμε βωλαρακια ζυμη.
Τα τριβουμε γυρω στο σπαρτο στο τραπεζι, και μετα βγαζουμε το σπαρτο και στο μακαρονι μενει η τρυπα.
Τα απλωνουμε σε τριχιες η κοσκινα για να στεγνωσουν και την αλλη μερα ειναι ετοιμα.
Για να τα μαγειρεψουμε τα ριχνουμε σε βραστο αλατισμενο νερο.
Τα σερβιρουμε με σκετη σαλτσα ντοματα και τριμενο ξερομυζηθρο.

Οι απιστευτες γευσεις της Ελλαδας - Χταποδι

Κανονικα εδω που ειμαι θα επρεπε να γραφω για τα καβουρια του Μερυλαντ η για απιστευτες γευσεις της Αμερικης.
Εδω ομως ειναι το προβλημα. Δεν εχω ανακαλυψει καμμια απιστευτη γευση με εξαιρεση τα ημετερα μπλε καβουρια ζεματισμενα σε νερο με μπαχαρικα και τους αστακους του Maine. Σε αυτα που πρεπει να προσθεσω και την σουπα New England Clam Chowder, θα επανελθω καποια αλλη φορα οταν ειναι στην εποχη τους.
Τωρα μπορει να μου πειτε οτι ειμαι και προκατειλημμενη γιατι μεγαλωσα με ελληνικες γευσεις. Ισως μεχρις ενος σημειου. Αλλα δεν ειναι και τυχαιο το γεγονος οτι ολοι οι ξενοι λατρευουν την ελληνικη κουζινα, ουτε το γεγονος οτι ολοι πανε κι ερχονται και καταληγουν στον ιδιο παρανομαστη:
Την Μεσογειακη κουζινα.
Εδω στην Αμερικη υπαρχουν πολλα εθνικ εστιατορια με πρωτα πρωτα τα κινεζικα που ειναι παμφθηνα και εχουν τεραστια περαση. Ακολουθουν τα Ιταλικα τα οποια συνηθως ειναι αμερικαν βερσιον της ιταλικης κουζινας στην πλειονοτητα. Η αλλοιωση της οριτζιναλ κουζινας καποτε με πειραζε, αλλα ειναι λογικο τελικα να διαμορφωνουν τα φαγητα αναλογα με την ζητηση και την παλεττα των ντοπιων, αλλα και πολλες φορες το αυθεντικο που τις περισσοτερες φορες ειναι εισαγομενο, κοστιζει, και ανεβαζει την τιμη του πιατου, κι γινεται ετσι απλησιαστο για το μεσο πελατη.
Ξαναγυριζω λοιπον στις απιστευτες ελληνικες γευσεις που παρ'ολο οτι οι εισαγωγες εχουν αυξηθει κατα πολυ τα τελευταια χρονια, πολλες δεν ειναι δυνατον να τις βρεις εδω. Ισως σε καποιο μεγαλο εισαγωγεα στη Νεα Υορκη να υπαρχουν περισσοτερα, ειναι και αναλογα τη ζητηση.
Βλεπουμε το χταποδακι στα καρβουνα της φωτογραφιας (απο μια παλια επισκεψη στα Χανια) Χταποδια υπαρχουν κι εδω αλλα προφανως δεν εχουν περασει απο το απαραιτητο χτυπημα στα βραχια για να μαλακωσουν και οσο κι αν τα βρασεις δεν μασιουνται. Το χταποδακι το τρυφερο στα καρβουνα ειναι μια απο τις γευσεις που μου λειπει εδω. Στην Χιο τα καλοκαιρια στην αγαπημενη μου ταβερνουλα στου Πασσα στη Λαγκαδα του αφαιρουν την πετσα και ερχεται ασπρο σαν μπαμπακι και καλοψημενο.


Με ενα ντοπιο ουζακι οπως το Τεττερης νουμερο 5 ειναι ο τελειος συνδιασμος. Διπλα στο κυμα ειναι ο παραδεισος. Πολλες φορες τα βγαζουμε εμεις τα χταποδια η μας τα φερνουν διαφοροι μακρυνοι συγγενεις του πεθερου μου. Στο σπιτι στο νησι τα φιαχνουμε γιαχνι με μακαρονακι κοφτο και γινονται πολυ ωραια. Μετα το φαγητο αυτο απαιτειται μεσημεριανος υπνος τουλαχιστο δυο ωρες.


Το λιμανι στην αγαπημενη Λαγκαδα.

Χταποδι με κοφτο μακαρονακι (5-6 ατομα)
(απο το βιβλιο της Μαριγουλας Κοκκινου και της Γεωργιας Κοφινα "Τα Σαρακοστιανα")

1.5-2 κιλα χταρποδι
1 μικρο κουτι τοματακια αποφλοιωμενα η 4-5 φρεσκιες τοματες
1.5 κιλο μακαρονακι κοφτο
1 μετριο κρεμμυδι
1 φλυτζανι τσαγιου λαδι
λιγο αλατι και πιπερι.


Βραζουμε το χταποδι στο ζουμι του μεχρι να μαλακωσει. Στην κατσαρολα προσθετουμε κι ενα φυλλο δαφνης. Κραταμε το υπολοιπο ζουμι.
Βαζουμε το λαδι να καψει και ριχνουμε το κρεμμυδι ψιλοκομμενο να ξανθυνει, προσθετουμε την τοματα, το αλατι και το πιπερι και εν συνεχεια το ζουμι απο το χταποδι. Προσθετουμε και αρκετο νερο για να ψηθει και το μακαρονακι. Οταν αρχισει να βραχει ριχνουμε και το μακαρονακι και το αφηνουμε σκεπασμενο σε μετρια φωτια να ψηθει. Προς το τελος προσθετουμε και το χταποδι κομμενο σε μικρα κομματια. Το φαγακι πρεπει να ειναι ζουμερο.

Επεται συνεχεια ..............

Απο αυριο !

Την εχω παραμελησει λιγο την αγαπημενη μου ταβολα, αλλα η αληθεια ειναι οτι προσπαθω απεγωσμενα να βγω απο το "μασες στεητ οφ μαιντ". Σερνω μαζι μου και μια κληρονομια 2 εξτρα κιλων που πρεπει να τα εξαφανισω παραυτα.
Περσυ ειχα κανει μια πολυ αποτελεσματικη διαιτα που δε με παιδεψε καθολου, για λιγο καιρο και ηρθα κι εστρωσα μια χαρα, ασχετα αν η μαμα μου μου φωναζε να μην αδυνατισω αλλο και η πεθερα μου οτι ερρεψα. Εγω ημουν μια χαρα . Η διαιτα λεγεται South beach και απ'οτι ξερω τα βιβλια δεν εχουν μεταφραστει στα ελληνικα αλλα μπορειτε να βρειτε πληροφοριες στο νετ. Βασιζεται σε χαμηλη καταναλωση υδατανθρακων, αλλα εχει και σα βαση το δεικτη υπογλυκαιμιας. Σε αυτο το τελευταιο διαφερει βασικα απο την παλαιοτερη διαιτα Ατκινς.
Επισης καποτε ειχα εφαρμοσει τη διαιτα της πρασινης σουπας που μου συνεστισε η φιλη μου η Μαργαριτα, αλλα αυτη ειναι μονο για μερικες μερες ετσι για αποτοξινωση. Με διαφορα λαχανικα της αρεσκειας μας, ολα πρασινα, φιαχνουμε μια σουπα. Επιτρεπεται να προσθεσουμε και λιγο λαδακι στο νερο να μη φιαξουμε τελειως νερομπουλα. Απο αυτη τη σουπα τρωμε οση θελουμε και οποτε θελουμε για 2-3 μερες. Οχι περισσοτερο γιατι ποτε δεν ειναι σωστο να στερουμε τον οργανισμο μας απο ολα τα συστατικα που χρειαζεται. Επισης εννοειται οτι αν υπαρχουν προβληματα υγειας πρεπει να συμβουλευομαστε το γιατρο μας και να μην ακολουθουμε οτι μας ξεφουρνιζει ενα δεσποιναριον που οτι θυμαται χαιρεται.
Το βασικο ειναι να τρωμε μικρα πληρη γευματα ολες τις ωρες τις ημερας. Τρια βασικα και στο ενδιαμεσο μια χουφτα αμυγδαλακια με ενα τυρακι λα βας κι ρι, μας κραταει να μη πεφτουμε κατοπιν πεινασμενοι στο επομενο γευμα.
Τωρα ολα αυτα τα λεω και τα ανακαιφαλαιωνω για να τα εφαρμοσω απο αυριο!!
Προμις!!!!

Υ.Γ Πριν λιγο καιρο που συμπληρωσα ενα χρονο στο μπλογκοχωρο, σκεφτηκα να ενωσω τα δυο μπλογκς σε ενα. Αλλα οσο και να το ζορισα δεν μπορω να εγκαταλειψω (ακομα) την ταβολα.
Οταν αρχισα αυτο το μπλογκ το αρχισα με πολυ μεγαλυτερο μερακι απ οτι το οριτζιναλ και οπως και να το κανουμε ειναι το αγαπημενο μου παιδι! Το μικρουλι μου.

Λεμονατο

Το νουα το λεμονατο ειναι ισως το καλυτερο φαγητο που φιαχνει η μαμα Αννα (μαμα του αγαπημενου μου). Εχω προσπαθησει αρκετες φορες και νομιζω οτι ειμαι αρκετα κοντα, αλλα μερικες συνταγες οταν αλλαξουν χερια ποτε δεν εχουν το ιδια γευση.


Το νουα πρεπει πρωτα να αλατοπιπερωθει καλα.
Το μυστικο της ειναι οτι πρωτα το σωταρει σε καυτο ελαιολαδο ωστε να ροδοκοκκινισει απο ολες τις πλευρες. Ετσι δημιουργειται μια κρουστα και κραταει το κρεας ζουμερο. Μετα το σβηνει με χυμο απο δυο λεμονια (αν δεν ειναι πολυ ζουμερα βαζουμε τρια) και ελαχιστο νερακι. Προσθετει και μισο φλυτζανι ελαιολαδο και το σιγοψηνει σε χαμηλη φωτια για περιπου τρια τεταρτα της ωρας. Το ζουμακι σιγα σιγα δενει, αλλα καλο ειναι καθε τοσο να κοιταμε μηπως και εξατμιστει οποτε προσθετουμε ελαχιστο νερακι καθε φορα για να μη αραιωσει η σαλτσα. Προς το τελος δοκιμαστε τη σαλτσα και διορθωστε με αλατακι αν χρειαζεται.

Υ.Γ. Με με μακαρονια νουμερο 5 ΑΟΥΤ ΟΦ ΔΙΣ ΓΟΥΟΡΛΝΤ !

Η Σαλατα της Ελιζαμπεθ και το τελευταιο τραπεζι των Εορτων

Χτες το βραδυ ειχαμε το τελευταιο τραπεζι των εορτων. Εδω εκλεισε ο κυκλος Χολιντειζ 2007-2008 και απο δω και μπρος θα σκεφτομαστε οτι ερχεται η ανοιξη οπου ναναι και θα φαμε παλι φρεσκα πραγματα. Μεχρι τοτε ομως εχουμε να φαμε μερικα χειμωνιατικα λαχανα ακομα.
Βλεποντας τη φωτογραφια απανω θα σκεφτηκατε. Καλα βρε χαμενη ψωμι κι ελιες τους προσφερες εχθες? Μα φυσικα, και σας ερωτω. Υπαρχει τιποτα πιο γκουρμε απο μια καλη ελια Καλαμων και μια μπουκιτσα χωριατικο ψωμι? Αουτ το πατε εληας και ιν η ψυχατη λουστρινε ελιτσα!

Δεν τα καταφερα να βγαλω περισσοτερες φωτογραφιες γιατι με τους καλεσμενους μου χθες δεν εχω πολυ οικειοτητα αλλα θα σας πω τι σερβιρισα και επισης θα σας δωσω την συνταγη για την καβουροσαλατα της Ελιζαμπεθ που σας ειχα ταξει απο κει.


Για την καβουροσαλατα χρησιμοποιησα δυο καρδιες μαρουλιων. Τις κορυφες τις χρησιμοποιησα για να στρωσω τη σαλατιερα, και το υπολοιπο το εκοψα σε χοντροκομμενα κομματια για τη βαση της σαλατας. Χρειαστηκα επισης 2 λεμονια, 2 αβοκαντο, περιπου 300 γραμμαρια καβουροψυχα, 4 αυγα βρασμενα σφιχτα, 4 φρεσκα κρεμμυδακια ψιλοκομμενα και φυσικα το απαραιτητο κατα βουλησιν αλατι και πιπερι.




Καθαρισα τα αβοκαντο και τα εκοψα σε μικρες μπουκιτσες.


Εστιψα ενα λεμονι στο αβοκαντο για να μη μου μαυρισει και το ανακατεψα καλα.


Ανακατεψα ολα τα υλικα εκτος απο το μαρουλι σε μια κουπα και προσθεσα στο τελος και το καβουρι αφου το χωρισα σε μικροτερα κομματακια και το λεμονισα κι αυτο.


Στη σαλατιερα μου εστρωσα τα φυλλαρακια του μαρουλιου και στο κεντρο το χοντροκομενο υπολοιπο μαρουλι.


Τοποθετησα το μιγμα της σαλατας απανω στα μαρουλια.


Για το ντρεσινγκ, μεσα σε μια κουπα ανακατεψα 4 κουταλιες της σουπας γιαουρτι, 4 κουταλιες μαγιονεζα, ενα κουταλακι του γλυκου μουσταρδα, αλατι πιπερι και περιπου μισο λεμονι χυμο. Το μιγμα γινεται λιγο πηχτουλο γι αυτο ανακατευοντας το αραιωνω με λιγο γαλα μεχρι να φτασει στη ρευστοτητα που θελω. Ναι ναι γαλα και λεμονι, δε θα κοψει ανακατεμα θελει.


Εδω ειναι η σαλατα σερβιρισμενη και περιχυμενη με την σως που ειναι πολυ ελαφρια και δροσερη.


Εν τω μεταξυ για να ειμαι και ησυχη, παντα κοβω και μια σαλατιτσα σκετο μαρουλακι με λαδοξυδο γιατι υπαρχει και κοσμος που δε τρωει πολυπλοκα κατασκευασματα.



Αυτα λοιπον με τη σαλατα ηταν πολυ νοστιμη. εμεινε και λιγη για σημερα να την τσακισουμε το μεσημερι και το βραδυ τσαι και συμπαθεια. Αντε να αποτοξινωθουμε λιγο.

Ειχα φιαξει και λιγα κεφτεδακια, τυροπιττακια, για ορεκτικα μαζι με την καβουροσαλατα και για κυριως πιατο ειχα νουα μοσχαριου λεμονατο με μια σαλτσα αουτ οφ δις γουερλντ, και πατατες κυδωνατες με λεμονι και ριγανη.

Κοψαμε και πιττα, φαγαμε και τους τελευταιους κουραμπιεδες, και.. μισο λεπτο θα γυρισω, παω να ζυγιστω..

Ferry building - Farmers Market

Απο την προσφατη επισκεψη. Χμμμμ μου τις κοβει λιγο τις φωτογραφιες. Καλα δε πειραζει παιρνετε μια ιδεα. Ειναι αργα και νυσταζω τωρα για να τις μικρυνω. Λοιπον ενα σχολιο μονο λογω νυστας. Εκεινο που ζηλεψα σ'αυτη την αγορα ηταν οι ανθρωποι που φευγανε με κατι τεραστιες αγγαλιες απο κλαδια ευκαλυπτου. Ο ευκαλυπτος υπαρχει παντου στην Καλιφορνια. Εδω για να παρεις πεντε κλαρακια πληρωνεις τα μαλλιοκεφαλα σου.
Φιλια! Το Σαββατο θα μαγειρεψουμε!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Ευχομαι απο την καρδια μου σε ολους, ευτυχισμενο το 2008 με υγεια και χαρα.
Στους φιλους μαγειρες που διαβαζω απο τοτε που εφιαξα αυτο το μπλογκ ευχομαι να ειναι παντα δημιουργικοι.
Θελω να διευκρινησω οτι δεν θεωρω τον εαυτο μου καμμια σπουδαια μαγειρισσα. Θαυμαζω τους πραγματικους σεφ και θεωρω οτι ειναι μεγαλοι δημιουργοι. Γιατι ως γνωστον η ακμη ενος πολιτισμου φαινεται απο το γαστρονομικο επιπεδο του λαου του. Εγω ερχομαι απλα με οτι μου κανει εντυπωση και το παραθετω εδω και προσπαθω παντα να βελτιωνομαι σ'αυτο τον τομεα πειραματιζομενη και μελετωντας. Κολλημα; Μαλλον!!

Χτες το βραδυ Παραμονη Πρωτοχρονιας πηγαμε με τα παιδια στην Trattoria Cesco στην Bethesda. Ο σεφ Francesco Ricchi ηταν παρων.


Βεβαια την παραμονη της Πρωτοχρονιας σε ολα τα εστιατορια, ακομα και στα καλυτερα το μενου ειναι περιορισμενο. Παρ'ολα αυτα τα λιγα που μαγειρευει δεν υστερουν σε νοστιμια και παρουσιαση απο τις αλλες ημερες.

Πριν ομως αναφερθω σε οτιδηποτε αλλο θελω να συγχαρω τον σεφ για κατι αλλο. Στο βεστιαριο του εστιατοριου ηταν απασχολημενο ενα γλυκητατο παιδι με down syndrome. Καλοντυμενο με γραβατα και ευγενεστατο. Διακριτικο με το χαμογελο του εξυπηρετουσε ολους τους πελατες οταν εμπαιναν και εβγαιναν απο το εστιατοριο. Ευχομαι αυτη τη χρονια ολοι να αγκαλιασουμε με αγαπη ολους τους συνανθρωπους μας και να καταλαβουμε οτι μονο η ψυχη μετραει σ'αυτο τον κοσμο.

(I want to congratulate the chef for something great. The wardrobe of the restaurant was operated by a sweet young man with down syndrome. He was well dressed with a tie and extremely polite. With his discrete smile he was helping the guests in and out. This year let's embrace with love every human being because only love and human spirit is what really counts.)

Στο Cesco το ψωμι και τα (υπεροχα) κριτσινια ψηνονται για καθε πελατη εκεινη την ωρα και καταφθανουν στο τραπεζι ζεστα ζεστα.


Στην αρχη παντα φερνουν μια φριττατα σε μορφη τεριν με σαλτσα τοματας.


Για ορεκτικο παρηγγειλα ψητο ραντικιο με λιωμενο πεκορινο απο πανω, κατι που ειχα δοκιμασει το καλοκαιρι στη Σιεννα και μου αρεσε πολυ. Το Cesco χαρακτηριζεται Etruscan cuisine που βασικα ειναι η κουζινα της σημερινης Τοσκανης. Μαγειρευουν με πολυ αγριο μανιταρι και φυσικα τη βασιλισσα τρουφα. Το κυριως πιατο μου ηταν κοτολεττες απο μοσχαρακι γαλακτος νε αγρια μανιταρια και πουρε πατατας σε μια σαλτσα απο κοκκινο κρασι. Υπεροχο. Για γλυκο δοκιμασα το κεηκ αμυγδαλου με σως ζαμπαγιον. Φαινεται ομορφο αλλα ειναι πολυ και μαλλον στεγνο σε σημειο που η σως να μη βοηθαει καθολου.


Ευχομαι και του χρονου να ειμαστε ολοι καλα και να φαμε ελληνικες δημιουργιες κατα προτιμηση στην Ελλαδα.
Φιλια!
Οι φωτογραφιες που βλεπετε σημερα ειναι απο αυτο το web site γιατι δε μου πηγαινε καλη βραδυα να φωτογραφιζω φαγητα.